طلب اتوبوس مجانی از تولیدکنندگان داخلی همزمان با خرید میلیارد دلاری در چین!

به گزارش خبرآنلاین، ادعای جنجالی شهردار تهران درباره حمل‌ونقل عمومی ـ که یکی از معضلات بزرگ این‌روزهای پایتخت است ـ بار دیگر حاشیه ساز شده است.

تابناک در گزارشی آورده که شهردار تهران که به دلیل کمبود اتوبوس‌های شهری و سهم زیاد ناوگان فرسوده حمل‌ونقل عمومی در آلودگی هوای پایتخت، تحت فشار رسانه‌ها و افکارعمومی قرار دارد، با انتشار پستی در صفحه خود در شبکه‌های اجتماعی، توپ را به زمین خودروساز داخلی انداخته تا به این شیوه بتواند انتقادها را از خود دور کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زاکانی نوشت: «در سفر دوم به چین، قرارداد ۲۵۰۰ اتوبوس ۱۲ متری برقی، ۱۰ هزار ون برقی و ۲۷۵۰۰ تاکسی برقی نهایی شد. بر حسب وظیفه از خودروسازان داخلی هم خرید کردیم، آن‌ها با اینکه قیمت بالاتری به ما دادند، کامل به تعهدات خود عمل نکردند. ما نمی‌توانیم مردم را معطل گروکشی‌ها و بی‌تعهدی برخی خودروسازان داخلی کنیم.»

این ادبیات تند البته از زاکانی عجیب نیست، ولی اینکه ضعف شدید در تامین اتوبوس شهری، نتیجه عدم انجام تعهد توسط تولیدکنندگان داخلی است، آن هم تولیدکنندگانی که با قیمت بالاتری (نمی‌دانیم منظور شهردار بالاتر از قیمت جهانی بوده یا بالاتر از قیمت داخلی؟!) با شهرداری تهران معامله کرده‌اند، قابل تامل به نظر می‌رسد.

موضوع کنجکاوی برانگیز که پیگیری آن به نکات جالب توجهی می‌رسد؛ از جمله اینکه یک منبع آگاه با رد ادعای شهردار می‌گوید: «تا جایی که ما می‌دانیم و خبرش در رسانه‌ها از جمله رسانه ملی منتشر شده، فقط یک مورد قرارداد خرید و تحویل ۵۰۰ دستگاه اتوبوس بین شهرداری و شرکت تولیدکننده داخلی در تیرماه امضا شده که تا امروز حتی یک ریال پرداختی از سوی شهرداری انجام نشده است. نمی‌دانیم شهردار محترم از چه تعهدی حرف می‌زند؟!»

البته این پایان ماجرا نیست، چون یکی از بازیگران بزرگ صنعت اتوبوس‌سازی کشور در واکنش به این ادعای شهردار گفت: «می‌توانم بگویم حتی یک دستگاه اتوبوس هم از میزان تعهدات خود عقب نیستیم و به هر میزان شهرداری پول داده، اتوبوس تحویل گرفته است. کاش آقایان در شورا و شهرداری، مثل قرارداد با طرف چینی به شرکت‌های داخلی پول می‌دادند و با ما هم مثل خارجی‌ها رفتار می‌کردند نه اینکه جای پرداخت نقدی و بموقع تعهدات، ملک و اسناد آتی بدهند و با بانک‌ها پاسکاری کنند!»

ادعایی که یک مقام آگاه در حوزه حمل و نقل شهری در تایید آن می‌گوید: «اگر شهردار تهران در مورد این قرارداد، سند و مدرک پرداختی مالی دارد ارائه دهد تا با شفاف سازی مردم و کارشناسان متوجه شوند، ادعای چه کسی صحیح است. شاید مدیران مالی شهرداری مطالب دیگری به آقای زاکانی گفته‌اند، وگرنه معنی ندارد بدون پرداخت پول، منتظر دریافت اتوبوس باشند. اگر شهرداری در همان تابستان به تعهدات مالی خود عمل می‌کرد، امروز تحویل اتوبوس‌های برقی شروع شده بود.

البته آقای زاکانی ادعای دیگری هم در مورد قیمت گران‌تر اتوبوس‌های داخلی نسبت به رقبای چینی طرح کرده که آن هم با واقعیت موجود تطابق ندارد. دانش بکار رفته در اتوبوس‌های برقی داخلی یک نسل جلوتر و برتر از نمونه چینی خریداری‌ شده است و قطعا در این زمینه توان تولید ما با بهترین نمونه‌های خارجی قابل رقابت است، با این حال اگر ارزان‌تر از اتوبوس چینی نباشد، در یک سطح قرار دارد. کاش مسئولی در رده ایشان کمی بررسی می‌کرد و علیه تولید ملی موضع نمی‌گرفت.»

اظهارنظرهایی که نشان دهنده وضعیت عجیب حاکم بر عرصه مدیریت شهری در پایتخت است. اینکه تامین اتوبوس برای مدت طولانی در اولویت کاری مسئولان نبوده و حالا که اوضاع وخیم شده و آلودگی هوا هم شدت گرفته، تامین اتوبوس برقی آن هم در زمانی کوتاه را در دستور کار قرار داده و آنقدر این مسیر را پرشتاب پی گرفته اند که حتی فراموش کرده اند، پول سفارش ثبت شده را بپردازند؛ آن هم در حالی که می‌دانند بخشی از این تولید به واردات برخی قسمت‌ها وابسته و امری هزینه بر است.

نکته‌ای مهم که نمی‌توان بی اشاره به آن از تعهد و بی تعهدی حرف زد، مگر آنکه قرار به فرافکنی یا توجیه واردات و مسائلی از این دست باشد؛ وارداتی که انجام نخواهد شد، مگر با پرداخت پول، آن هم مبالغ بسیار هنگفت ارزی، زیرا شهردار تهران از خریداری ۲۵۰۰ اتوبوس (۵ برابر قرارداد داخلی) خبر داده که معنایی ندارد، جز اینکه چندین برابر مبلغ کل قرارداد داخلی که حتی بخش کوچکی از آن را هم پرداخت نکرده‌اند، قرار است به شیوه ارزی به تولیدکننده چینی بپردازند.

۲۱۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1870361

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: علیرضا زاکانی اتوبوس شهرداری تهران شهردار تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۵۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پارکابی‌ها در تهران قدیم چه می کردند؟ | پذیرایی از شوفرها با چای مجانی!

همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:یکی از نخستین شغل هایی که بعد از ورود اتومبیل به تهران رونق گرفت یخ‌فروشی بود. یخ‌فروش‌ها افرادی بودند که معمولا انتهای گاراژها را برای کسب و کارشان انتخاب می کردند و در ۶ ماه ابتدایی سال با فروش‌یخ به مسافران اتوبوس‌های برون‌شهری درآمد کسب می کردند.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، شوفری را یکی از پررونق‌ترین مشاغل پایتخت در عهد قاجار و پهلوی اول می‌داند: «مسافرت با اتوبوس در تهران قدیم چندان هم بی‌دردسر نبوده و به همین خاطر شوفرها بابت عبور و مرور در جاده های پرخطر و رانندگی با اتوبوس های دنده‌ای دستمزد کلانی دریافت می کردند. وقتی تازه اتومبیل به خیابان های تهران راه پیدا کرده بود، برخی راننده ها ماهانه بین ۳۰ تا ۴۰ تومان حقوق می گرفتند که با حقوق برخی مقامات لشکری و کشوری برابر بود. ماجرا از این قرار بود که رجال مملکتی مثل وثوق‌الدوله به راحتی از اروپا ماشین وارد می کردند، اما رانندگی بلد نبودند و باید راننده استخدام می کردند. شوفرها یا همان رانندگان اتوبوس هم وضع خوبی داشته اند و حقوق شان کمتر از خلبان ها نبوده است. آنها بابت رانندگی در جاده های ناامن دستمزد خوبی می گرفتند و کافه ها و قهوه‌خانه های بین‌جاده‌ای به رایگان از آنها پذیرایی می کردند. نقل است که برخی شوفرها، علاوه بر وعده ناهار یا شام، با چای و تریاک مجانی پذیرایی می شدند.»

پارکابی یکی دیگر از شغل هایی بود که بعد از پیدایش اتومبیل در تهران رونق گرفت. وظیفه شاگردشوفر این بود که در طول مسیر، سرشان را از پنجره بیرون می کردند و با صدای بلند عابران را به میدان گمرک یا میدان سپه قدیم فرامی‌خواندند تا سوار اتوبوس شوند. شهبازی درباره سایر مشاغلی که در آن برهه رونق گرفت می گوید: «وقتی تعداد سوانح رانندگی در تهران زیاد شد، آرام‌آرام سر و کله افرادی که خودشان را صافکار و نقاش ماشین معرفی می کردند پیدا شد. این افراد داخل گاراژها مشغول به کار می شدند. فروش لوازم یدکی هم در خیابان امیرکبیر رونق گرفت و مکانیک ها مسئولیت تعویض و تعمیر قطعات اتومبیل را بر عهده داشتند.»

با تاسیس تعاونی های مسافربری برون‌شهری در اواخر دهه ۶۰، کسب و کار گاراژدارها از رونق افتاد و بخش قابل اعتنایی از مسافران خود را از دست دادند. آنها در نبرد نابرابر با تعاونی های نوظهور به شیوه های جدید متوسل شدند تا جایگاهشان را از دست ندهند. گاراژدارها که موقعیتشان به خطر افتاده بود، بخشی از فضای داخل گاراژها را به مکانیکی، صافکاری، رنگ‌کاری و ... اختصاص دادند و این گونه بود که این مشاغل در تهران رونق گرفت.

کد خبر 848254 برچسب‌ها تهران قدیم همشهری محله تهران